Het graan dat van de velden komt...

Als je bij een Pakistaanse familie wordt uitgenodigd, dan is de kans groot dat je ook een maaltijd krijgt aangeboden. De hele tafel wordt vol met etenswaren gezet: chicken curry, dal (linzen), bindi (okra’s), channa chowl (rijst met kikkererwten), roti (brood) en vaak nog een aantal andere gerechten. Een heel feestmaal dus. Kosten nog moeite lijken te zijn gespaard. De vrouw des huizes heeft minimaal twee uur in de keuken staan zwoegen. Je kunt het dan als gast niet maken om slechts één bord te eten. De gastheer en –vrouw zullen net zolang blijven aandringen, dat je uit beleefdheid nog maar wat opschept, ook al zit je eigenlijk ramvol.

Eten is één van de peilers van de Pakistaanse cultuur. Je kunt geen vrienden of familie uitnodigen, zonder een maaltijd aan te bieden. De maaltijd is voor velen hét hoogtepunt van een bruiloft of een ander programma. Het eten wordt over het algemeen aan het eind van het programma geserveerd. Een groot aantal gasten lijkt alleen voor de maaltijd te zijn gekomen. Als de buffetten zijn klaargezet en de maaltijd wordt aangekondigd, stormen de uitgehongerde gasten naar het buffet en laden ze rücksichtslos hun bord vol. Je gaat echt geen rekening houden met degene die na jou komt. De beste stukken kip, over het algemeen wordt er kip curry of kip biryani geserveerd, worden er als eerste uitgevist. Als iedereen zijn buik meer dan rond heeft gegeten is het feest ten einde en gaan de mensen naar huis. Als je een dag later aan de gasten vraagt hoe het feest was, dan zullen ze eerst hun oordeel geven over het eten.

Deze focus op eten heeft uiteraard ook zijn keerzijde. Een schrikbarend groot aantal mensen in onze vrienden- en kennissenkring lijdt aan overgewicht. Obesitas is in Pakistan nog echt een welvaartsziekte. Onder de armere bevolking zul je weinig mensen met overgewicht aantreffen. In deze klasse zijn veel mensen juist ondervoed. Vooral vrouwen, die zichzelf min of meer opofferen voor hun man en zonen. Obesitas is een probleem aan het worden in de midden en hogere klassen. Ten eerste eten deze mensen gewoon te veel. Ten tweede eten ze over het algemeen te vet, te zoet en te weinig groenten en fruit. Ten derde bewegen deze mensen te weinig. Fysieke beroepen zijn voor de onderklasse, net als lopen en fietsen. Als je geld hebt koop je een brommer of een auto. Het is dan niet verwonderlijk dat in de midden en hogere klassen een groot aantal mensen lijdt aan overgewicht gerelateerde ziekten zoals hart- en vaatziekten en suikerziekte.

Tegen deze achtergrond is het typisch dat veel mensen een mening hebben over gezond eten. Regelmatig worden we door onze vrienden bestookt met quasi-wetenschappelijke verhandelingen over wat goed is om te eten. Vaak doen deze verhalen ongelovig aan en staan ze lijnrecht tegenover wat ons in Nederland over gezonde voeding wordt geleerd. Toch is het moeilijk te achterhalen of ze kloppen of niet. Over het algemeen lijken het uitspraken te zijn, die van generatie op generatie zijn overgedragen. Grote kans dat ze afkomstig zijn uit eeuwenoude Indiase voedingsgebruiken, zoals de Ayur Veda. Ondanks dat de wetenschap wellicht heeft bewezen, dat enkele uitspraken grote onzin zijn, blijven mensen er toch aan vasthouden. De lokale Pakistaan heeft niet zo veel op met wetenschap. Voor veel mensen is wetenschap een Amerikaans complot om de Pakistaanse bevolking onder de duim te houden. Zo vertelde Raheel het verhaal dat de World Health Organisation (WHO) had vastgesteld, dat veel zwangere vrouwen in Pakistan lijden aan bloedarmoede. Om dit tegen te gaan werd er onder zwangere vrouwen ijzerhoudend zout verspreid. Enkele weken later dook echter het verhaal op, dat het ijzerhoudend zout een Amerikaans complot was. Het zout zou vrouwen onvruchtbaar maken. Het gerucht was zo sterk, dat niemand meer het ijzerhoudend zout gebruikte. Ook de vrouwen, die aanvoelden dat het gerucht onjuist was, gebruikten het zout niet meer.

Hieronder zijn een aantal typische uitspraken over gezond eten terug te vinden. We willen daarbij opmerken, dat we nog niet proefondervindelijk hebben vastgesteld of ze waar zijn of niet.
• Als je water drinkt na het eten van watermeloen krijg je diarree.
• Als je zwanger bent gaat je hematocrietwaarde omlaag. Dit kun je compenseren door het eten van kippenlevertjes.
• In de winter kun je beter geen frisdrank drinken, want dan word je verkouden.
• Het eten van vis in combinatie met melkproducten is slecht voor de huid.
• Het drinken van water na het eten van gefrituurd eten is slecht voor je keel.
• Als je water drinkt na het eten van pakora’s (soort mini aardappelbeignet) dan krijg je een buikpijn. Door het water zouden de pakora’s in je maag uitzetten.
• Praten is goed voor de spijsvertering.
• Na het eten van mango's dien je melk te drinken. Van de mango's word je namelijk warm en de melk koelt je weer af.